19. กำราบหัวใจยัยคุณหนูมาเฟีย ซีรี่ส์ ทายาทมาเฟีย II

โดย: ภรปภัช  ชมผลงานอื่นๆของนักเขียนท่านนี้

ตอนที่ 8 : EP.5

“นี่คุณ  ใครอนุญาตให้คุณเข้ามาไม่ทราบ”  เธอหันไปทำเสียงดุใส่แขกหนุ่มที่กุมหัวใจสาวๆ ทั้งบริษัทของเธอไปแล้ว

“พี่เห็นว่ารอนานแล้วน้องเรเชลไม่เรียกสักที  พี่เลยอนุญาตตัวเองแล้วเดินเข้ามาน่ะสิครับ  ขอบคุณมากนะครับคนสวย  หมดหน้าที่ของคุณแล้ว  ขอผมคุยกับน้องเรเชลเป็นการส่วนตัวนะครับ”  เขาหันไปส่งยิ้มหวานให้เอมิลี่  เธอจึงจำใจต้องเดินออกไป

“นี่นาย  มีสิทธิ์อะไรมาเรียกฉันว่าน้อง”  เรเชลพยายามนับหนึ่งให้ถึงร้อย  เธออยากจะโทรเรียก รปภ.ให้เข้ามาลากตัวเขาออกไปซะเดี๋ยวนี้เลย

“โธ่  ที่รักจ๋า  อย่าทำน้ำเสียงเย็นชาใส่จูบแรกของที่รักแบบนั้นสิจ๊ะ”  เขาเดินเข้าไปนั่งที่เก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเธอทันที  โดยไม่รอให้เธอได้เอ่ยเชื้อเชิญใดๆ  เพราะคิดว่าเธอคงไม่เชิญเขาแน่

“นี่นายรู้ได้ยังไง  นั่นมัน...ไม่ใช่จูบแรกซักหน่อย”  เธอพยายามควบคุมความตื่นเต้นที่อยู่ในใจเอาไว้  ทำไมเขาถึงรู้ล่ะ  ว่ามันเป็นจูบแรกของเธอ

“อย่ามาหลอกพี่ซะให้ยากเลยนะคนสวย  เรื่องจูบเนี่ยเป็นวิชาที่พี่ถนัดมาก  พี่จูบกับผู้หญิงมานับไม่ถ้วนแล้ว  ทำไมจะดูไม่ออกล่ะจ๊ะ”  เขาเริ่มอวดอ้างสรรพคุณของตัวเองทันทีและมันก็ทำให้เธอรังเกียจเขามากขึ้น

“สำส่อน”  เธอมองเขาอย่างเหยียดหยัน  และมันก็ทำให้เขาเหลืออด

“เรเชล  มันจะแรงไปแล้วนะ”  เขานั่งกำมือทั้งสองข้างแล้วบีบมันแน่นจนเห็นเส้นเลือดผุดออกมา

“ไม่แรงหรอกค่ะ  สำหรับผู้ชายมักมากในกามอย่างคุณ  เลขาของดิฉันแจ้งว่าคุณมาคุยเรื่องงานไม่ใช่เหรอคะ  เชิญว่ามาได้เลยค่ะ  ดิฉันรอฟังการยกเลิกสัญญาจากคุณอยู่”  เธอส่งยิ้มหวานให้เขา  แต่มันเป็นยิ้มของคนที่กำลังเล่นสงครามประสาท  เพียงให้เขาหลุดปากยกเลิกสัญญาซื้อขายทั้งหมดออกมาเสียที  เธอจะได้ไม่ต้องเห็นหน้าเขาอีก  แต่คนอย่างมาร์คิโอ  ไม่เคยเสียท่าให้ใครอยู่แล้ว

“ใครบอกล่ะจ๊ะยาหยี  พี่ไม่ได้จะมายกเลิกสัญญาอะไรทั้งนั้น  แต่พี่กำลังจะยื่นข้อเสนอใหม่ให้ต่างหาก”  เขาพยายามสะกดกลั้นความหงุดหงิดที่แทบทะลุเพดานนี้เอาไว้  ในเมื่อเขาอุตส่าห์หาข้ออ้างมาเจอเธอได้แล้ว  เขาต้องไม่ทำให้เสียเรื่อง  คอยดูเถอะวันไหนที่เขาพาเธอขึ้นเตียงได้  เขาจะทำให้เธอต้องเรียกเขาว่าพี่มาร์คคะ  พี่มาร์คขา  พร้อมกับส่งเสียงครวญครางไม่หยุดเลยทีเดียว

“ข้อเสนออะไรของคุณไม่ทราบ”  เธอรู้สึกแปลกใจมาก  ที่เธอทำท่าทางรังเกียจเขาขนาดนี้  แต่เขาก็ยังไม่ยอมแพ้อีก

“พี่จะเพิ่มยอดสั่งซื้อรถของน้องเรเชลจากหนึ่งร้อยคันเป็นหนึ่งพันคัน  แต่ว่า...”  เขาขยับตัวยื่นหน้ามาใกล้เธออีกนิด  จนเธอต้องรีบถอยออกห่างทันที

“แต่อะไร”  เธอถามอย่างสงสัย

“แต่ว่า  นับจากนี้ไป  น้องเรเชลจะต้องให้พี่เข้ามาหาที่บริษัททุกวันและจะต้องไปทานมื้อเที่ยงกับพี่จนกว่าจะครบหนึ่งเดือน  ตกลงไหมครับ”  เขานั่งยิ้มแล้วมองสบตาเธอ

“ฝันไปเถอะ  ฉันเคยบอกแล้วไง  ว่าฉันไม่มีทางเอาตัวเข้าแลกเพื่อให้ได้ยอดขายแน่นอน  ถ้าหมดธุระแล้ว  ก็เชิญคุณกลับไปเถอะค่ะ  ไว้เจอกันวันที่คุณอยากยกเลิกสัญญาซื้อขายก็แล้วกันนะคะ”  เธอมองเขาอย่างเหยียดหยัน  แน่นอนว่าเธอเพิ่งจะตัดสินใจโยนยอดขายที่มีมากสุดเป็นประวัติการออกไปโดยไม่ใยดี

“ถ้าน้องเรเชลไม่รับก็ไม่เป็นไรครับ  พี่จะไปหาคุณรัสมาลว่าเมื่อวานระหว่างเรามีความลึกซึ้งกันขนาดไหน  แล้วอีกไม่กี่เดือนข้างหน้าถ้าเกิดน้องเรเชลท้องขึ้นมา  พี่ก็ยินดีจะรับผิดชอบทุกอย่าง”  เขาทำท่าจะลุกขึ้น

“เชิญนายไปบอกเลย  เพราะยังไงฉันก็ไม่ท้องอยู่แล้ว  คอยดูก็แล้วกันว่าพี่ชายฉันจะเชื่อใครมากกว่ากัน”  เรเชลไม่สนใจคำขู่ของเขาอีกแล้ว

“แน่ใจเหรอครับว่าเมื่อวาน  น้องเรเชลกลับบ้านไปอย่างปลอดภัยตามที่พี่บอก  ในเมื่อเราสองคนอยู่ในห้องนอนของพี่ตามลำพังตั้งนาน  คิดว่าพี่จะเป็นสุภาพบุรุษถึงขนาดนั่งมองน้องเรเชลอยู่บนเตียงเฉยๆ  โดยที่ไม่ได้ทำอะไรจริงๆ รึไง”  เขาแกล้งขู่เธอ  เพราะสาวบริสุทธิ์แบบเธอ  คงไม่รู้หรอกว่า  คนที่เสียสาวไปแล้วมันจะรู้สึกยังไงบ้าง  ใช่  ตอนนี้เขาต้องวัดใจกับเธอล่ะ  ว่าเธอยังบริสุทธิ์อยู่จริง  ตามที่เขาคาดเดาไว้หรือเปล่า

“ไม่จริง  นายโกหก  ก็เมื่อวาน...ฉันยังใส่เสื้อผ้าอยู่เลยนี่นา”  เธอพูดเสียงสั่น  อย่าบอกนะว่าเธอถูกเขาล่วงเกินไปแล้วจริงๆ

“แหม  ที่รักจ๋า  ใส่อยู่ก็ไม่ได้แปลว่าก่อนหน้านั้นจะไม่โดนถอดนี่นา  หรือว่าต้องให้พี่บรรยายรูปร่างของน้องเรเชลให้ฟังก่อน  จะได้แน่ใจว่าพี่เคยเห็นหมดรึยัง”  ในที่สุด  เขาก็มั่นใจได้แล้วว่า  ผู้หญิงที่เขาหมายปอง  ยังไม่เคยผ่านมือชายใดเลยจริงๆ

“ไม่จริง  นายโกหก  พรุ่งนี้ฉันจะไปตรวจที่โรงพยาบาล”  เธอยังไม่อยากจะเชื่อสิ่งที่เขาพูด  แม้จะแน่ใจว่าเขาไม่ได้เป็นสุภาพบุรุษจริงๆ นั่นแหละ

“จะไปตรวจให้อายหมอทำไมครับที่รัก  เอาเถอะ  ถ้าน้องเรเชลไม่เชื่อก็ไม่เป็นไร  ยังไงพี่ก็จะไปแสดงความรับผิดชอบกับพี่ชายของน้องเอง”  ให้ตายเถอะ  ผู้หญิงคนนี้หลอกยากจริงแฮะ

“หยุดนะ!!”  แม้จะไม่เชื่อ  แต่เธอก็ไม่อยากเสี่ยง

“ทำไมครับ  หรือว่าเปลี่ยนใจแล้ว”  เขายิ้มอย่างผู้ชนะ

“หนึ่งเดือนเท่านั้นใช่ไหม  แต่ฉันมีเงื่อนไขเพิ่มเติม”  เธอเริ่มมองหาทางออกที่ดีที่สุด

“ว่ามาสิครับ  พี่รอฟังอยู่”  เขานั่งลงอีกครั้ง

“คุณจะมาเจอฉันที่นี่ไม่ได้เด็ดขาดถ้าไม่มีธุระสำคัญจริงๆ  และฉันจะยอมไปทานมื้อเที่ยงกับคุณเฉพาะวันจันทร์ถึงวันศุกร์เท่านั้น เมื่อครบหนึ่งเดือนเมื่อไหร่  คุณต้องห้ามมาให้ฉันเห็นหน้าอีกเด็ดขาด ตกลงรึเปล่า”  เธอตั้งเงื่อนไข