แรงฤทธิ์พิศวาส

โดย: พลอยเฟื่อง  ชมผลงานอื่นๆของนักเขียนท่านนี้

ตอนที่ 9 : เล่นของลองดี

เล่นของลองดี

“คุณจะเอาไปทำไมคะ?”

ป้าแม่บ้านที่ชื่อพรถาม พร้อมกับส่งถุงพลาสติกปิดมิดชิดให้กับชายหนุ่มที่จ่ายราคางาม แลกกับของบางอย่างที่เขาอยากได้ ซึ่งหล่อนไม่รู้ว่าจะเอาไปทำไม

เขาไม่ตอบได้แต่ยิ้มกริ่ม

“แล้วคุณเป็นแฟนคุณผู้หญิงคนนั้นจริงหรือคะ? เห็นเธอไม่ค่อยจะอยากคุยกับคุณเลย” ยังถามต่ออย่างสงสัย

“ก็คนโกรธกันอยู่นี่ครับ แล้วนี่แหละ ผมกำลังจะไปง้อเธอ รับรองว่าถ้าป้าเจออีกครั้ง เราจะสองคนจะกลับมาจู๋จี๋กันแน่ๆ

ป้าแม่บ้านผงกหน้าอย่างไม่ค่อยจะเชื่อนัก

“ค่ะๆ แล้วยังอยากได้อย่างอื่นอีกไหมคะ? งานง่าย เงินดีอย่างนี้ป้าชอบ” รีบถามทันทีที่รับเงินแบงค์สีเทาหลายใบเอามานับพร้อมกับยิ้มแป้นหน้าบานเป็นกระด้ง

“ไม่ล่ะครับ แค่นี้พอแล้ว” เขาคิดว่าพอ และก็ขอว่าไม่ต้องเสาะหาอะไรที่มันเหนือบ่ากว่าแรงมากกว่านี้

เพราะเท่าที่จ่ายไป แลกกับเสื้อผ้าที่หญิงสาวใช้ เล็บและเส้นผมรวมถึงปลอกหมอนที่นอนหนุนซึ่งป้าพรจัดการมาให้เขา ยังจะดินที่เธอเหยียบ วันเดือนปีเกิดที่ให้นักสืบไปสืบมา ทั้งหมดนี้ก็น่าจะครบถ้วนกระบวนความตามที่แม่หมอเนรมิตบอกมาแล้ว

ทัศนัยยิ้มกระหยิ่มอย่างหมายมาด เมื่อนึกว่า ในอีกไม่นาน เมวิกาจะร่ำร้องกลับมาหาเขา ดั่งคำที่แม่หมอเนรมิตได้บอกเอาไว้

เมื่อได้ของทั้งหมดครบตามลิสต์อันยาวมาทั้งหมด ชายหนุ่มก็รีบบึ่งรถตรงไปบ้านกลางดงกล้วยทันที

“ได้ของมาครบไหม?” แม่หมอเนรมิตถามทั้งที่เขายังไม่ทันได้หย่อนก้นนั่งลงกับพื้นกระดาน

“ครบครับ” ยื่นสิ่งของทั้งหมดในมือไปให้แม่หมอ

“แล้วเงินค่ายกครูล่ะ?”

“นี่ครับ หนึ่งแสนบาทครบถ้วน” ยื่นซองใส่เงินไปให้ แล้วกลับมานั่งพับเพียบลงกับพื้นกระดานที่เดิม

วันนี้เขาไม่เห็นเด็กสาวที่เคยอยู่ในบ้านนี้ด้วย เหมือนทั้งบ้านมีแค่เขากับแม่หมอเพียงสองคนเท่านั้นเอง

“ฉันต้องใช้สมาธิในการทำพิธี คุณออกไปรอข้างนอกก่อน” ออกปากไล่ทันที ทัศนัยนึกหวาดหวั่น

“เอ่อ...ให้ผมกลับได้เลยหรือครับ?”

“ยัง...กลับไม่ได้ พิธีจะเสร็จคุณต้องอยู่ฝังรูปฝังรอยให้ครบถ้วนเสร็จสรรพ”

“อ้อ...ครับ”

“นังระกากับนังเอื้องไม่อยู่บ้าน คุณออกไปหาน้ำหาท่ากินเองนะ เดี๋ยวเสร็จพิธีแล้วฉันจะเรียกเข้ามา” สายตาวาววับสั่ง

“ครับๆ” ทัศนัยผงกหน้า แล้วออกมานั่งรออยู่ข้างนอก กวาดตาส่องส่ายสำรวจไปทั่วบ้านที่รกไปด้วยรูปปั้นไม้แกะสลัก กิ่งไม้แห้งที่ไม่รู้ว่าเป็นอะไรบ้าง รูปหล่อโลหะสารพัดชนิด ผ้ายันต์ สายสิญจ์ ขันน้ำทองเหลือง ขันเงิน พาน ซึ่งทั้งหมดทั้งมวลล้วนให้ความรู้สึกขลังและวังเวงผสมผสานกัน

ระหว่างที่นั่งรอคอยใจจดจ่อในความเงียบสงบ กลิ่นเหม็นสาบสางอันไม่พึงประสงค์ก็ลอยมากระทบจมูก พร้อมกับเสียงบทสวดที่ไม่คุ้นหู ให้รู้สึกเย็นเยือกขึ้นมาจนขนลุกซู่

ดวงตากลอกมองซ้ายขวาอย่างหวาดระแวง จู่ๆ ก็รู้สึกเสียวสันหลังราวกับว่าไม่ได้อยู่คนเดียวในที่นี้ เขาได้แต่ภาวนาให้พิธีการที่ว่าจบลงไปไวๆ เพื่อจะได้ไปจากที่นี่เสียที แต่จนแล้วจนเล่าก็ยังไม่มีทีท่าว่ามันจะเสร็จ กว่าชั่วโมงที่ประตูห้องทำพิธีจะเปิดมาอีกครั้งหนึ่ง

สายตาของแม่หมอเนรมิตดูนิ่งจนน่ากลัว ไม่เอ่ยพร่ำทำเพลง เพียงแค่กวักมือเรียกเขา

ทัศนัยเหลียวซ้ายแลขวาอย่างหวาดๆ ก้าวข้ามธรณีประตูเข้าไป เห็นขันน้ำมนต์หยดน้ำตาเทียนลอย พร้อมกับกลิ่นธูปเทียนคละคลุ้ง โดยมีรูปปั้นดินเหนียวหญิงชายหันหน้าเข้าหากันถูกรัดเอาไว้ด้วยสายสิญจ์

“ดื่มน้ำมนต์นั่นเสีย แล้วเดี๋ยวทำพิธีเสร็จคุณต้องเอารูปปั้นนี่ไปฝังที่ป่าช้าให้ลึกที่สุด”

“อะไรนะครับ จะให้ผมไปป่าช้า” ถามหลังยกขันน้ำมนต์ขึ้นดื่ม

“ใช่ ของจะขลัง ต้องเอาไปฝังในป่าช้า เวลาดึกสงัด แล้วฝังรูปฝังรอย ต้องฝังลึกลงร่าง เดี๋ยวฉันจะเป็นหุ่นให้เอง”

“เอ่อ...คืออะไรยังไงหรือครับ?”

“คุณจะต้องมีอะไรกับฉัน อย่างที่ผัวเมียเขามีกัน”

“อะไรนะครับ?” ถามเสียงหลง เพราะไม่เคยได้ยินว่ามีแบบนี้มาก่อน นอกจากว่าผู้หญิงเวลามาทำเสน่ห์ จะถูกหมอผู้ชายหลอกให้มีอะไรด้วย...แต่นี่แม่หมอเป็นผู้หญิง

“ของที่คุณเอามาเป็นของใช้ ของสมมุติของผู้หญิงคนนั้น ถ้าคุณต้องฝังรูปฝังรอยลงลึกยากจะถอนคุณก็ต้องร่วมประเวณีกับฉัน นะหลงใหล นะลืมไม่ลงที่ลงไปจะได้ขลังและได้ผลแน่นอน ถ้าไม่ก็ตามใจ แต่ฉันไม่รับประกันผล และก็ไม่คืนเงินด้วย”

คำขาดนั่นทำให้เขาตาค้าง มองหญิงชราวัยเกือบหกสิบ ที่เคี้ยวหมากจนฟันดำปี๋ หน้าตามีริ้วรอยตามอายุขัยแล้วกลืนน้ำลายเอื๊อกลงไป ไม่ใช่ด้วยความกระหายอยาก แต่คือการข่มจิตข่มใจ

แม่หมอเนรมิตปลดผ้าสไบพาดไหล่ออก ก่อนจะแกะกระดุมเสื้อขาวทีละเม็ด ช้อนสายตามองหนุ่มหล่อด้วยดวงตาวาบวาวหมายมาด พิธีการอันนี้ ไม่ได้มีในตำราเล่มไหน แต่เพราะไอ้หนุ่มนี่มันหล่อถูกใจสาวเทื้อที่ห่างหายรสชาติสวาทมานานนับสิบปี หลังจากที่รู้แจ้งวัตถุประสงค์การมาของคนที่กำลังหน้ามืดตามัว อยากได้จนไม่สนถูกผิดชั่วดีใดๆ ทั้งนั้น นางก็เห็นว่าเป็นการช่วยให้มันได้ทำบุญล้างบาปเสียนิดๆ หน่อยๆ โดยการส่งคนแก่ให้ขึ้นสวรรค์ จึงเอ่ยข้อเสนอนี้ออกมา และก็เป็นจริงว่า ความอยากอันแรงกล้าเหนืออื่นใด ทำให้ไอ้เจ้าหนุ่มนี่ปฏิเสธนางไม่ได้

ไม้เถาที่แห้งแล้งเลื้อยพันเป็นเถาวัลย์กลางป่า กำลังจะได้ยาดีเป็นน้ำทิพย์มาช่วยชุบชโลมให้ชุ่มฉ่ำขึ้นมาแล้ว

ทัศนัยกวาดตามองร่างท้วมอวบที่เปิดเปลือยท่อนบน พอเห็นสองเต้าที่ดันล้นยกทรงไซต์บิ๊กนั่นออกมาก็กลืนน้ำลายอีกครั้ง

ร่างหนาขยับเข้าไปใกล้อย่างกลัวๆ กล้าๆ บอกตัวเองว่ากัดฟันหลับตาทำไปให้มันเสร็จๆ เสีย เพื่อสิ่งที่ลงทุนลงแรงมาทั้งหมดจะได้ไม่เสียเปล่า ในเมื่อเขากล้ำกลืนอยู่กับคุณพี่จันทร์ฉายมาได้ตั้งหลายปี แม่หมอตรงหน้านี่ ก็คงไม่แตกต่างกัน

ระหว่างนั้นกลับรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวขึ้นมาคอแห้งผาก หน้ามืดตาลายกระหายอยาก ความร้อนรุ่มพุ่งลงสู่เป้ากางเกง สองมือตะปบลงไปที่ต้นแขนอวบนั่น ก่อนจะชะโงกหน้าลงไปซุกไซ้ที่ซอกคอเหี่ยวย่น กลิ่นธูปควันเทียนในห้องช่วยเพิ่มบรรยากาศให้ดูน่าสะพรึงไปสักหน่อย แต่เวลาคนเราหน้ามืดขึ้นมาอะไรก็หยุดยั้งไม่ได้ ทัศนัยประหลาดใจล้ำล้นกับสิ่งที่เขาทำลงไป

+++++++++