แต่ความคิดกับความจริงมันช่างแตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง
ผมเป็นแพทย์ประจำที่โรงพยาบาลแห่งนี้เกือบปีแล้วแต่ยังไม่มีโอกาสไปเที่ยวสักครั้ง
อย่าว่าแค่ไปเที่ยวเลยครับ แม้แต่เวลากลับบ้านที่กรุงเทพฯ ผมก็ยังไม่ได้กลับ
เพราะโรงพยาบาลแห่งนี้ มีหมอแค่ 2 คน
คือ ผมกับท่านผู้อำนวยการโรงพยาบาล นอกจากออกตรวจตามเวลาปกติในตอนเช้าแล้ว
ผมยังต้องเข้าเวรในยามวิกาลที่คนอื่น ๆ เขานอนหลับใหลบนเตียงนุ่ม
ในขณะที่ผมต้องถ่างตาอยู่ที่ห้องฉุกเฉินของโรงพยาบาล !