My Rating

2 จากผู้อ่าน 1 คน.

 20949        2        53460

เธอจำใจแต่งงานผู้ชายปากร้าย กวนประสาท แถมยังหื่นจับจิต 
แต่เพื่อรักษามรดกชิ้นสุดท้าย เอาไว้สุดชีวิต รุ้งดาวยอมเอาตัวเข้าแลก

************************************

“หยุดตี...หยุดสิ...ไม่หยุดผมจูบจริงๆ นะ” 
“อ๋อ...ไม่ให้ตีใช่ไหม? ไม่ตีก็ได้” ไม่ว่าเปล่า เมื่อง้างเท้าเตะ 
โชคดีหรอกว่าเขาตาไว ยกหน้าแข้งหนีได้ทันควัน รีบยึดหัวไหล่เมียพันธุ์บางแก้วของตัวเองเอาไว้ 
คนอะไรหน้ารึก็หวาน...ตัวก็เล็กบอบบาง น่ารักน่าทะนุถนอมแต่กลับดุเหลือแสน
“เตะก็ไม่ได้ เตะผมก็จะจูบ...ตีก็จูบ... ตบก็จูบ...ต่อยก็จูบ...เอาสิ ๆ ไม่ทำจริงอย่าเรียกผมว่านายทิตย์ศวัส” 
หน้าตาคนท้าเอาจริงเอาจังจนเธอไม่กล้า เหลือบตาค้อนประหลับประเหลือก
“ค้อนก็จูบ” 
“มันจะเกินไปละนะ ลองมาจูบสิ ฉันจะจิกให้ปากแหว่งเลยคอยดู” 
“โอเค งั้นค้อนได้ แต่ห้ามทำร้ายร่างกาย ห้ามลงมือลงไม้กับผมอีก ไม่งั้นล่ะก็...ฮึ่ม! จะปล้ำให้”
“ขืนนายทำอย่างนั้น ฉันจะตัดปิ๊กกะจู้นายโยนให้เป็ดกินแน่ๆ ไม่ต้องให้แพร่พันธุ์ออกลูกสืบหลานได้อีกเลย ไม่ทำจริงอย่าเรียกฉันว่ารุ้งดาว”
คนถูกขู่ทำหน้าสยอง...ขู่อะไรก็ไม่กลัว แต่ที่จะบริการทำหมันฟรีให้นี่ยังไงก็ไม่ได้เด็ดขาด
“ลองทำจริงขึ้นมา คุณนั่นแหละที่จะร้องไห้โฮเสียดายกว่าใคร จะทำอะไรคิดให้ดีๆ เชียว”
เขาข่มขู่แม่ตัวดีไป ทั้งที่นึกสยองพองขนเมื่อเห็นหน้าตาท่าทางเอาจริงของเมียตัวแสบ

+++++++++

“ไม่ต้องอายนะรุ้ง...ที่นี่มีแค่เรา...แค่ผม...กับคุณ”

น้ำเสียงนุ่มปลอบประโลม เช่นเดียวกับการสัมผัสที่หนักหน่วงขึ้นทุกที นิ้วของเขาซอกซอนเข้าไปภายใต้ผืนผ้าชิ้นน้อยที่ปกปิดส่วนที่ซ่อนเร้น พร้อมกับเคลื่อนขยับปลายนิ้ว ตัวเธอแทบลอยหวิว กับการแตะต้องบนจุดอ่อนไหวอย่างรู้จังหวะดี

เขาใช้ริมฝีปาก เปิดปากเธออีกครั้ง ฟังเสียงร้องครางที่ไพเราะเสนาะหู ยามที่เขาขยับเร่งเร้าจังหวะ

แค่เสียงอือ...กับเสียงอา....ไม่ต้องมีโน๊ตดนตรีอื่นใด เท่านี้เขาก็ร้อนฉ่าเป็นไฟ เมื่อเธอขยับสะโพกตอบโต้

แล้วเสียงไพเราะเพราะพริ้งก็ต้องสะดุดลง เมื่อเขาเลื่อนไถลปลายนิ้วเข้าไปในตัวเธอ ดวงตาคู่งามลืมโพลง รู้สึกอึดอัด รับรู้ถึงสัมผัสว่ามันช่างตึงแน่นและใหญ่โต...ทั้งที่เพียงแค่นิ้วมือ...นิ้วเดียว

เขาจูบเธออีกครั้ง...และอีกครั้ง...พร้อมกับนิ้วมือที่สอดลึกเข้าไปในกาย ขยับไหวเข้าและออก..เข้าและออกอยู่ซ้ำๆ กระทั่งร่างอรชรบิดเร่าๆ ใบหน้าสวยบิดเบ้ พร้อมหวีดร้องออกมา

ทิตย์ศวัสถอนใจอย่างโล่งอก เธอถึงสวรรค์ในชั้นแรก ก็ถึงเวลาของเขาบ้าง ฝ่ามือดันร่างบางนอนราบกับพื้นอย่างนุ่มนวล ขาสองข้างตั้งชัน เขาคุกเข่าอยู่ตรงกลาง พร้อมกับจดริมฝีปากไล่จากขาด้านใน ขยับใกล้เข้ามา จนถึงที่หน้าท้องเนียนเรียบ ก่อนจะค่อยๆ ถอดปราการชิ้นสุดท้ายออกไปจากตัวเธอ

ร่วมแชร์นิยาย ให้กำลังใจนักเขียนกันเถอะ =D